5. Bewust of onbewust, dat is de vraag

OVER WAT WIJ MERKEN VAN DE DRIE WERELDEN

Van de week bracht ik mijn jongste dochter met de auto naar een afspraak en onderweg aarzelde ik even over de route die ik zou nemen bij een bepaalde splitsing. We kozen samen voor route A. We raakten in een intensief gesprek en na een minuut of tien komen we bij de afspraak aan en we stappen uit. Op dat moment realiseer me dat ik me echt niet kon herinneren of we nou route A of route B hadden genomen. Daar was ik echt een beetje van geschrokken.

Ik moet echt heel veel gemist hebben:

  • De spoorwegovergang, daar kon ik me niets herinneren
  • De drukke, smalle winkelstraat waar elk moment iemand vanachter een dubbel geparkeerde vrachtwagen tevoorschijn kan komen om over te steken, niets daarvan
  • Drie rotondes gemist in mijn hoofd
  • Twee viaducten waar ik echt onderdoor moet zijn gegaan
  • Twee stoplichten; heb ik daarvoor moeten wachten?
  • Andere verkeersdeelnemers trof ik niet in mijn geheugen aan

En ook van de gebouwen die langs de weg staan (zoals dat mooie gebouw waar Albert Heijn in zit en dat vroeger een politiebureau is geweest) is mij niet bijgebleven dat ik daar wat van gezien heb. En van geluiden kan ik me dus ook niets meer herinneren.

Als iemand had gevraagd of ik een goede rit achter de rug had, zou ik gezegd hebben: “Ik heb in de auto een goed gesprek met mijn jongste dochter gehad, maar ik weet niet hoe we er zijn gekomen”.

Beperkte capaciteit van het bewustzijn

Je kunt niet alles tegelijk en dat geldt zeker voor het bewuste. Ap Dijksterhuis 1)  is psycholoog en heeft zich verdiept in allerlei onbewuste processen. Hij heeft geconcludeerd dat de verwerkingscapaciteit van het bewuste maar een fractie is van wat er aan verwerkingen onbewust plaatsvindt. Hij schat dat wat wij bewust kunnen ervaren slechts 1/200.000 is van wat zich in het brein afspeelt. Dat is zoiets als dat we van een voetbalwedstrijd die 90 minuten duurt maar 0,03 seconde te zien krijgen. 

De keerzijde van de beperktheid van het bewuste is de ongelooflijke hoeveelheid die het onbewuste voor elkaar krijgt. Denk maar even aan die rit die ik maakte. Het onbewuste zat aan het stuur, wist de weg, de werking van gaspedaal, koppeling, rem en richtingsaanwijzers, de verkeersregels en alles wat ik nog meer bij de rijles destijds heb geleerd. In komende blogs zal het vaak gaan over bewust of onbewust. Ook in relatie tot het waarnemen, het gevoel en het denken. Nu eerst nog even een tweede ervaring van onbewuste processen.

Onbewust douchen

Een paar jaar geleden had ik een ervaring die me over het fenomeen bewustzijn aan het denken heeft gezet. Ik stond onder de douche en toen ik vond dat het lang genoeg had geduurd zei ik tegen mezelf: “Nu ga ik er uit”. Maar er gebeurde niets. Een hele tijd later werd ik me er opeens van bewust dat ik me aan het afdrogen was.

Ik dacht een beslissing te hebben genomen om er onder vandaan te gaan, maar die werd niet uitgevoerd door mijn lichaam. Ik moet nog een behoorlijke tijd onder de douche hebben gestaan, maar ik herinnerde me niets van het dicht doen van de kraan en het uit de douchecabine stappen. Pas veel later en zonder enige bewuste beslissing mijnerzijds moet mijn lichaam uit de douche zijn gestapt. Was mijn lichaam mij de baas? Is het ongehoorzaam geweest? Ik had toch al veel eerder gezegd dat ik er uit wou?  

Mijzelf kennend vermoed ik dat ik de hele tijd ruimte heb gegeven aan de stroom gedachten die uit het onbewuste naar boven komt en dat ik het douchegebeuren geen aandacht meer gaf. Als je met volle aandacht met iets bezig bent, is er voor die gedachtestroom geen ruimte.

Je hoort vaak dat mensen bij het scheren, tandenpoetsen of douchen mooie ideeën krijgen en fantastische plannen bedenken. Grootse ideeën zullen er die keer wel niet langsgekomen zijn. Alleen achteraf die verbazing dat ik mij stellig iets voornam zonder dat er ook maar iets in beweging kwam.

Het mooiste van de wedstrijd gemist

Hoe het precies in zijn werk gaat in het bewustzijn is nog niet helemaal duidelijk. Slechts een heel klein deel bereikt dus het bewustzijn. En welk deel is dat? Je denkt misschien: “Nou, dat bepaal ik zelf wel”. Maar het zijn allerlei (onbewuste) hersenprocessen die strijden met elkaar om een plekje in dat bewustzijn te krijgen en het is dan maar afwachten wat jouw bewustzijn bereikt.

Je zit op de tribune bij je favoriete voetbalclub en denkt dat je daar geen seconde van gaat missen; ze spelen tegen hun grote rivaal en het is heel spannend. Je zit vol in de wedstrijd, maar opeens valt je op dat de scheidsrechter toch wel erg veel lijkt op je chef en morgen heb je een functioneringsgesprek. Je gedachten dwalen weg van de wedstrijd en je vraagt je af hoe dat gesprek zal verlopen en je ziet niets meer van die prachtige pass van weer een nieuwe spectaculair voetballende 17-jarige uit de jeugdopleiding waaruit een fraai doelpunt volgt.  

Je hebt verloren van je onbewuste. Je was echt niet van plan om eens te gaan denken over dat gesprek morgen. Je had je voorgenomen te gaan genieten van een spannende wedstrijd. 

Je hebt het niet allemaal in de hand

Misschien denk je van dag tot dag, van uur tot uur en van minuut tot minuut sturing te geven aan je leven. Maar ondertussen word je in veel opzichten geleid door wat er in je onderbewustzijn allemaal al is bedacht, voorgekookt, waargenomen, geïnterpreteerd, in gang gezet, etc. Bijna alles wat wij ervaren via onze zintuigen, onze gevoelswereld en onze denkwereld komt tot ons via onbewuste processen en er gaat ook veel aan ons voorbij.

Zo nemen we onbewust veel meer waar dan we ons realiseren, nemen we onbewust beslissingen, zijn we ons niet bewust van meningen die wel ons gedrag beïnvloeden, gebeuren grote uitvindingen vaak doordat de uitvinders er ’s ochtends mee wakker worden en zijn we ons vaak niet bewust van emoties die in ons leven.

Ik vind dat fascinerende feiten. Op onze reis zullen we er nog meer voorbeelden van zien en ook de mechanismen onderzoeken die daaronder liggen. En op die manier leer ik ook mezelf een beetje beter kennen.

1) Ap Dijksterhuis schreef dit in 2007 in “Het slimme onbewuste”.

Alle berichten zijn te bekijken op http://www.dewereldenvanjan.blog

Fotobewerking: Johan Leo Koet

Reageren naar Jan: mail naar koetjwm@gmail.com

Reacties die je hieronder invult kunnen voor andere lezers zichtbaar zijn.

11 reacties op “5. Bewust of onbewust, dat is de vraag”

  1. Johan Breuker Avatar
    Johan Breuker

    wel, wel Jan, dat zijn mooie gedachten en ook eigenlijk een beetje verontrustend voor ons mensen die alles graag in de hand houden. gelukkig maar dat het grootste deel onbewust passeert. Overigens, jouw toepassing van de drie hersenwerkingen (gbieden) op een mooie zangavond lijkt mij een beetje al te toegepast.Slangengedrag aan de bar heb ik nog niet ervaren, maar misschien moet ik daar eens beter op gaan letten.Trouwens met jouw overdenkingen bevind jij je in het goede gezelschap van het essay. Momenteel is er behoorlijke discussie gaande over de waardering voor het essay dat in de boekenwereld en zeker bij het grote publiek weinig populair is. Maar het is de vorm waarin menig pittige gedachte is neergelegd ook zonder de tijdelijke en publiek waardering.

    met groet, Johan Breuker

    Like

  2. Nico van Egmond Avatar
    Nico van Egmond

    Een heel goed verhaal Jan. Inderdaad gaat het onderbewuste vaak hand in hand met je gaan over deze wereld. Het lijkt soms dat je je weg gaat in het onderbewuste. Ik rijdt af en toe op een Touringcar door Nederland en vaak denk ik achteraf over de weg na die ik afgelegd heb. Soms denk je dat het op de automatische piloot gaat maar het is heel mooi om te ontdekken dat je achteraf nog veel dingen naar boven kunt halen die je onderweg gezien hebt. Bepaalde situaties komen zomaar naar boven in je gedachten. Zelfs kentekens van auto’s die een verkeerde handeling hebben gedaan waardoor ze medeweggebruikers in gevaar hebben gebracht. Bij het besturen van een auto of Touringcar kun je vaak situaties naar voren halen waarvan je eigenlijk nooit meer aan gedacht zou hebben als je het niet bewust nog eens beleven wilt. Het kan een heel goede oefening zijn om eens te kijken hoe je herinneringen werken. Daarom geloof ik wel in de mogelijkheid om onder hypnose dingen naar voren te laten komen waarvan je dacht dat je ze echt vergeten was. De ervaring dat als je in een heel drukke straat loopt waar veel mensen lopen, kan een afwijkende reactie van één persoon je aandacht pakken. Dat valt je dan op. Waaruit blijkt dat je altijd scant wat er om je heen gebeurd zonder dat je er bewust van bent.

    Like

    1. Jan Koet Avatar

      Dank voor je reactie, Nico. Mooie aanvullingen. Een leuke en interessante oefening is ook om
      als je een bepaalde gedachte hebt, kijken wat daaraan vooraf ging. Soms kun je een reeks verbonden gedachten
      terughalen. Uiteraard kan het ook een impuls van buiten zijn of een fysieke sensatie van binnenuit zijn. Ook een manier om jezelf te leren kennen.

      Like

  3. Evert Avatar
    Evert

    We moeten, vind ik, gelukkig zijn met het verschijnsel dat er kennelijk een automatische piloot is waarmee we koersen. Zouden we alle indrukken die ons permanent bereiken, moeten verwerken a la die wegsplitsing, dan zouden we ‘s-ochtends na een half uur al uitgeput zijn.
    Overigens: boeddhisten stelden al lang geleden vast dat de mensen hun leven leiden in een soort half-slaap….

    Like

    1. Evert Avatar
      Evert

      Overigens: het is wel te hopen dat je reisgenoten niet zodanig onderhoudend zijn, dat ze je de onbewuste aandacht voor ook de weg wegnemen…

      Like

  4. arend Avatar
    arend

    Dag Jan,

    Wees maar blij dat zoveel onbewust wordt geregeld door je brein. Als je alles moest registreren en er actie aan toe moest voegen raakt je brein overbelast. De wet van Ashby (requisite variety) zegt dat een besturend systeem over dezelfde varieteit moet beschikken als het bestuurde systeem. Dit houdt in dat er grenzen zijn aan de bestuurbaarheid (door ons brein) en een te grote variëteit wordt geroutiniseerd waardoor er niet bewust hoeft te worden gestuurd. Het zou kunnen dat het sturend vermogen van het brein afneemt als je ouder wordt of te weinig niet standaard uitdagingen hebt.

    Groet

    Arend

    Like

    1. Jan Koet Avatar

      Ik ben zo blij met je reacties: ik zie ze als niet standaard uitdaging.
      Verder ga ik er van uit dat we als zoogdier onbewust zelfsturend waren, maar dat we door allerlei dingen te gaan doen als denken en zelf bewust te worden zoveel complexiteit hebben gecreeerd dat dat niet meer geheel onbewust kan. Maar veel levensfuncties behoeven nog steeds geen sturing vanuit het bewustzijn.

      Like

  5. Leendert Kers Avatar
    Leendert Kers

    Jan, toen ik je verhaal gelezen had, dacht ik, ik ben wel aan het eind, en het had weer een fantastische indruk op mij gemaakt, maar wat heb ik nu precies gelezen en wat heb ik allemaal gemist? Mooie schrijfstijl dacht ik nog, maar dat gesprek met jouw jongste dochter heb ik wel gemist!

    Leendert

    Verzonden vanaf Outlook voor Androidhttps://aka.ms/AAb9ysg

    Like

    1. Jan Koet Avatar

      Waar dat gesprek over ging, Leendert, dat was ik al meteen vergeten door die grote verbazing over de gemiste autorit.

      Like

  6. Hans Beijer Avatar
    Hans Beijer

    De vrouw van een cliënt is dement.
    Zij weet niet veel meer.
    Maar als ze eens in de week met haar muziekgroep gaat spelen speelt ze de sterren van de hemel. Is dat bewust of onbewust.

    Like

    1. Jan Koet Avatar

      Beste Hans,

      Dank voor je reactie.
      Ik zag op internet een artikel dat een verklaring geeft over waarom het zingen veel mensen met dementie relatief goed tot soms zeer goed afgaat:

      https://nl.innerself.com/leven/volksgezondheid/ziekten-en-aandoeningen/13399-waarom-zingen-mensen-met-dementie-kan-helpen.amp.html

      Maar het geeft geen antwoord op de vraag of de dementerenden dan bewust zijn. Ik begreep dat er dan wel meer herinneringen boven komen. Als je de definitie hanteert dat bewustzijn betekent een besef van jezelf en je omgeving, dan is de vraag of dat volledige besef op dat moment terugkomt.

      Groeten,

      Jan

      Like

Geef een reactie op Leendert Kers Reactie annuleren