OVER GELUK EN HET EINDE VAN EEN REIS
Vandaag is de laatste dag van de reis van 52 weken door de Werelden van Jan (dat ben ik dus) en alleman. Deze laatste dag is er geen terugblik, geen uitgebalanceerde analyse van wetenschappelijke inzichten en geen overzicht van eigen ervaringen, beschouwingen of open deuren. En zeker geen A4’tje dat alle boeken over hoe het leven in elkaar zit overbodig zou maken (mijn stiekeme ambitie). Het is gewoon nog niet klaar. Het is nooit klaar. Dus daarom wou ik vandaag, als afsluiting van de reis, gewoon weer een blog schrijven. Over geluk. Want dat is wat we elkaar straks allemaal wensen. En ik had daar nog niet veel over geschreven,
Ik heb dat altijd moeilijke momenten gevonden. Op kantoor die eerste dag, zeker als ik als leidinggevende dan een toespraak moest houden. We hebben het goed gedaan afgelopen jaar, en het nieuwe jaar zit weer vol met uitdagingen en we gaan er met z’n allen weer enthousiast tegenaan en we gaan het nóg beter doen. En dan al die handen en soms onhandige kussen. En wat zeg je dan?
Nieuwjaarswensen
“De beste wensen” wordt er dan vaak gezegd. Daar heb ik nooit zoveel van begrepen. Ik heb altijd best wel wat wensen gehad, maar als dan “Beste wensen” tegen mij wordt gezegd, vindt diegene dan dat ik geen goede wensen heb? Moeten het betere, nee zelfs de beste wensen zijn? De kans dat die uitkomen is toch altijd kleiner dan wanneer je het op wat bescheidenere wensen houdt. Dus laat mij maar niet opgescheept zitten met uitgerekend de beste wensen.
Ik zei dan altijd “Gelukkig Nieuwjaar”. En dat wenste ik dan aan iedereen. En dat zeggen of schrijven heel veel mensen. En wat wens je dan? Dat die persoon dat jaar helemaal geen pech heeft? Dat hij niet ziek wordt, geen tegenslag meemaakt, geen ernstige ziekten of sterfgevallen in de familie? Een promotie in het werk? (Als leidinggevende kon ik bij de meesten al meteen vertellen dat dat er echt niet inzat dat jaar). Alle kinderen gezond én een diploma? Eigenlijk zeggen we dan met z’n allen dat we wensen dat de ijzeren wetten van het leven voor het komende jaar even in de ijskast worden gezet.
Geluk en succes
Gelukkig worden is blijkbaar heel erg belangrijk, een strevenswaardig doel. Een paar maanden geleden dacht ik daarom al dat het een mooi onderwerp zou zijn voor de laatste blog. De catechismus vertelde al heel lang dat we hier op aarde zijn om God te dienen en daardoor in het hiernamaals gelukkig te zijn. De mensen vonden dat hiernamaals wel wat ver en later hebben ze er daarom van gemaakt; hier en in het hiernamaals. Het lijkt er dus op dat het dienen van God werd gezien als een middel om het uiteindelijke doel te bereiken: gelukkig zijn.
Het is tegenwoordig één en al geIuk dat de klok slaat; het blad Happinez noemt zich “jouw gids voor spiritualiteit en geluk”, bij Bagels & Beans zeggen ze: “Het draait eigenlijk allemaal om jouw geluk” en er is zelfs een website geluk.com en die zegt dan te staan voor “Fun, Food & Fortune”, blijkbaar hun invulling van wat geluk is.
Ik ben vergeten waar ik het heb gelezen, maar ik las pas geleden het volgende. “Ons hoogste streven lijkt te zijn om gelukkig te zijn, maar het leven gaat er helemaal niet om om gelukkig te zijn.” En toen dacht ik: misschien is geluk als zodanig, net zoals succes, wel een overgewaardeerd iets om naar te streven. Die uitspraak zet toch wel een heleboel op zijn kop; althans in mijn hoofd. Dat is iets waar ik nog eens op moet kauwen. Daar heb ik zo snel geen reactie op. En daarom wil ik het voor wat betreft het geluk hier even bij laten vandaag.
Ik ben benieuwd wat je straks, om 00:00 uur op 1 januari 2024, tegen je mede-Oud-en Nieuwvierders gaat zeggen. Zelf weet ik het nog niet.
Hoe nu verder?
En wat gebeurt nu na die reis van 52 weken met 53 reisverslagen?
Allereerst liggen er nog een paar onderwerpen waarvan ik in de blogs heb gezegd: daar kom ik later nog op terug. En dat heb ik in die 53 berichten niet gedaan. Ik noem er maar een paar:
- de lessen van de hondentrainster
- sex: over chemie, geuren, mannelijkheid en vrouwelijkheid, verliefdheid, uiterlijkheden, afkortingen, gedrag en normen
- de waarnemer, één van die personen in je hoofd, die misschien te weinig ruimte krijgt
- energie (“alles is energie” zegt mijn geliefde vaak)
- intuïtie, algoritmes en AI
- schuld en schaamte.
En natuurlijk die vaag over geluk.
En misschien moeten we nog wat langer stilstaan bij de liefde?
De reis laat best nog wat open eindjes zien, wat hoekjes die overgeslagen zijn of die ik nog wat beter wil bekijken. Ik wil mijzelf nog wat meer verdiepen in ons bewustzijn en we hebben het niet gehad over karakter, temperament en stemmingen. Maar ook van die kwantumdeeltjes zou ik meer willen weten.
Maar ik heb het idee dat ik in het afgelopen jaar zo bezig ben geweest met het maken van deze blogs, dat verdieping, het rustig beschouwen en het op me in laten werken er wat bij is ingeschoten.
En de zolder moet ook een keer worden opgeruimd.
Je zult het de komende (minimaal) drie maanden daarom zonder wekelijkse blog moeten stellen. Eerst ga ik dus lezen, nadenken, misschien niets doen, wandelen, wat praten hier en daar en misschien komt daar nog een keer wat uit. En die zolder natuurlijk. En ik laat na die drie maanden wel wat van me horen.
Ik dank je hartelijk voor je aandacht en reacties. Wil je mij nog wat meegeven ter overdenking, misschien een onderwerp dat je hebt gemist, of wat dan ook, laat dat dan weten in een reactie hieronder of mail mij privé op koetjwm@gmail.com.
Ik sluit af met een tekst 1) die oorspronkelijk een gebed was (“geef mij’), maar die je ook mag beschouwen als mijn wens voor jou (“ik wens je”)
- geef mij/ik wens je de kalmte om te accepteren wat je niet veranderen kunt
- geef mij/ik wens je de moed om te veranderen wat je kunt veranderen
- geef mij/ik wens je de wijsheid om het verschil te weten.
O O O O O O O O O O
1)Reinold Niebuhr, Amerikaans theoloog, 1892 -1971
lIlustratie ook deze keer weer van: Johan Leo Koet
Vind je dit bericht leuk, aarzel dan niet het door te sturen aan anderen.
Ben je nog geen abonnee en mocht je toch eventuele latere berichten van mij willen ontvangen laat dan op http://www.dewereldenvanjan.blog je emailadres achter.
Op http://www.dewereldenvanjan.blog vind je ook alle eerder verschenen 52 berichten met de reacties die daarop zijn gekomen.
De werelden van Jan ... en alleman 
Geef een reactie op Hans van der Putten Reactie annuleren